تا کنون در همين روزنامه نود بارها اين نکته را براي اميري که با او کار کرده ام و خوب مي دانم که اين بچه نازي آباد سرش برود حرفش و رفاقتش نمي رود نوشته‌ام اما امروز مي خواهم روي اين سخن را عوض کنم و نه در خطاب به اميرخان که در خطاب به دوستانش مطلبي بنويسم!دوستاني که گرد امير حلقه مي زنند و او را دوست دارند ،دوستاني که عاشق اين سرمربي هستند و از رختکن تا کنفرانس خبري و حتي در اتومبيل وي حضور دارند و خيرش را مي خواهند!دوستاني که شايد از سر دوستي بيش از حد نمي دانند که چقدر به دوستشان ضربه زده‌اند و مي زنند. دوستاني که بدون تخصص و بدون دانش در هر بحثي حتي مبحث بازيکن گيري يا حتي مسايل رسانه‌اي دخالت مي کنند و نمي دانند دوستي آنها دوستي خاله خرسه است و البته از روي دوست داشتن! طي دوسال گذشته قلعه‌نوعي بيش از هفده بازيکن به استقلال آورده و خودش آنها را اخراج کرده است و نهايتا هم يکي او را دون کورلئونه معرفي کرد ،آن يکي باج بگيرش خواند و ديگري گفت تيم ملي را از او گرفته و آخري... امير در اين مسير اما پاي رفاقت‌هايش ايستاد!دوست امير دوستي داشت که دوستش بازيکني را مي شناخت که مي گفت خوبست!امير هم دستور را صادر مي کرد :بگوبيايد ببينيمش!اين امير قلعه نوعي همان امير قلعه نوعي بود که انتخابهايش پس از گذشت ده سال هنوز کار برد دارند. صادقي ،طالب لو ،اکبر پور ، جباري، قرباني و خيلي هاي ديگر از سال 81 هنوز کاربرد دارند و حتي هنوز در تيم ملي هم هستند!در سپاهان هم همينگونه بود ،در تراکتور هم ايضا!اما دوستان آنقدر اظهارنظر مي کنند و دور امير قلعه نوعي را گرفته اند که وي حتي نمي تواند با کس ديگري مشورت کند با آنها که اين مسائل را مي شناسند!تهمتي در کار نيست اينجا نمي خواهيم و باور هم نداريم که پاي دلالي را وسط بکشيم و معتقديم که همه چيز ار روي رفاقت است اما ...امير قلعه نوعي مي گفت :8 سال است که روزنامه نمي‌خواند ! و اشکال دقيقا همين جاست. براي او روزنامه‌ها را مي‌خوانند و کاش از رو مي خواندند!آنها برداشت‌هاي خودشان را با سليقه خودشان به امير قلعه‌نوعي مي گويند و تنها هوتن و خانواده محترم امير قلعه نوعي که جا دارد به ايشان خانه بخت رفتن دخترشان را تبريک بگوييم آن مي گويند که هست و بقيه دنبال تخريب فلان نويسنده يا فلان دوست هستند براي خوش خدمتي بيشتر خودشان و اين يک سم مهلک شده براي ژنرالي که آرام آرام اين سم را مي نوشد! زهر هلاهل است اما اين دوستي هايي که امير را با همه درگير کرده و از چشم انداخته است بله زهر هلاهل است .دوستان امير اگر دوست هستند بايد اجازه بدهند که خود امير قلعه‌نوعي تصميم بگيرد و در وادي هاي تخصصي با مشاوراني مشورت کند که تخصص دارند نه اينکه از ترس نزديک شدن آن مشاور او را به انواع و اقسام اتهام‌ها متهم کنند! دوستي يعني اين و نه يعني آن که اينها انجام مي دهند.اميرقلعه نوعي اگر خودش بود و اگر اين همه دورش را شلوغ نمي کرديد و او را زنداني رفاقت خود نمي کرديد امروز باز هم مربي تيم ملي بود .به هشت سالي که قلعه نوعي مي گويد روزنامه نخوانده رجوع مي کنيم، يعني سال 2006 .آن روزها امير قلعه نوعي سرمربي تيم ملي بود و طبق آمار خودش شروع کرد به روزنامه نخواندن!نتيجه اين شد که در سال 2007 از جام ملتها حذف شد و از سرمربيگري تيم ملي هم کنار گذاشته شد.بعد از آن ماجراي حذف از آسيا به خاطر ليست پيش آمد و امير بازهم ضربه سنگيني خورد. يک قهرماني با استقلال و دو تا با سپاهان کمي شرايط را بهتر کرد اما پس از آن تنها يک قهرماني ديگر رقم خورده و در باقي موارد نسبت به دوراني که او سرمربي تيم ملي بود(هشت سال قبل)افت بوده و افت در حالي که هشت سال قبل 130 هزار نفر براي قهرماني اش مقابل برق به استاديوم مي آمدند ،امروز سکو ها برايش خالي است. لب مطلب اينکه از دوستان اميرخان مي خواهيم که اگر دوست هستند کمي به او مجال تنفس بدهند و اينقدر اشتباه راهنمايي‌اش نکنند و آنقدر فضاي بد بيني برايش ايجاد نکنند. او سرمايه فوتبال ايران است و با برخي از اين دوستان(ايشان دوستان خوب هم دارد) به قهقرا مي‌رود و شايد بهتر باشد که دشمنان عاقلي داشته باشد. اين همه او را تاييد نکنيد و اين همه دايره‌اش را بسته نگه نداريد يادتان هست که دو سال قبل در بازي با نفت پس از مساوي استقلال و پيروزي سپاهان که آنها را به يک قدمي استقلال رساند بدون تخصص همه براي خوشايند سرمربي تمام تقصيرات را به گردن داور و فتح اله‌زاده و بازيکنان انداختيد. امير مي رفت تا همانجا عليه مديرش حرف بزند و اگر چنين مي شد تيم از هم مي پاشيد؟
آن روز با وجود نگاههاي سنگين دوستاني که حاضر نبودند اجازه بدهند کسي به سرمربي محبوبشان نزديک شود، جلوي آن اتفاق را گرفتم و گفتم ما هنوز اميد قهرماني داريم مگر حتما به سپاهان مي بازيم که امير قلعه‌نوعي حرفهايم را زير فشار دوستان پذيرفت و با آرامش به کنفرانس رفت و با درايت خودش بازي با سپاهان را هم نباختيم و نهايتا قهرمان ايران شديم. دوستي تاييد کردن نيست خرد کردن ديگران هم نيست بازيکن آوردن براي يک مربي کارکشته هم نيست، دوستي يعني راهنمايي درست! يعني اجازه دادن براي شنيدن نظر مخالف!
بزرگترین پیروزی:
آقای سررشته داری با کلیت این مطلب و موضوع پرداخته شده در آن کاملا موافقم.
منتهی با برخی مصادیق مورد استفاده از جمله داشتن هفت ملی پوش آنهم در حالی که نکونام،منتظری وسط فصل تیم رو تنها گذاشتند و یا خداحافظی مجیدی و از همه مهمتر مصدومیت دو ملی پوش و بالهای کناری تیم قلعه نویی که بیش از 50% از بازیهای فصل قبل را منتوانستند در خدمت تیم باشند را نمی توان گفت داشتن هفت ملی پوش!بله ابتدای فصل هفت ملی پوش خسته و فوتبال زده را از کروش تحویل گرفت ،اما تا بتواند آنها را به شرایط بازی و هماهنگی تیمی برساند دوباره  از سر اجبار تقدیم کارلوس کروش جهت برگزاری اردوهای تمرینی و بازیهای رسمی تیم ملی کرد!
راستی یادم رفت در مورد مهم ترین دلیل ناکامی امیر و استقلال در فصل گذشته که مستقیما به جنابعالی_ نویسنده متن فوق _ برمی گشت اشاره کنم!
فراری دادن پلی میکر و مغز متفکر ده سال اخیر استقلال با صدور آن بیانیه  کذایی و توهین ها و اتهاماتی که به پسر دوست داشتی و شماره 8 مکتب اصیل استقلال داشتید ،از جمله خیانتهای اطرافیان امیرخان و اعتماد بیش از اندازه وی به تصمیمات آنها به شمار می رفت!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: